27.11.2016 Грамадства

 

 

 

На жаль, сёння не засталося каменя на камені ад трох двухпавярховых дамоў у горадзе над Бугам па вуліцы Савецкай, у свой час прызнаных гісторыка-культурнымі каштоўнасцямі. Іх па вялікаму рахунку трэба было рэстаўраваць, але замест іх вырас 6-павярховы недабудаваная гмах з цэглы і жалезабетонных канструкцый. Будаўнічая пляцоўка сёння абгароджана плотам з рыфлёнага жалеза, за якім знаходзіцца, бадай, самая скандальная будоўля Брэста. З нагоды яе колькі копій было зламана, інтарэсаў схвоснулася і колькі судоў адбылося!

 

На пашпарце аб'екта, які схаваўся з тыльнага боку, каля брамы на будоўлю, напісана: "Рэканструкцыя будынкаў №№ 43, 45 па вуліцы Савецкай у гістарычнай забудове г.Брэста пад адміністрацыйна-гасцінічны комплекс. Заказчык: інвестыцыйнае ўнітарнае прадпрыемства «МФБ Девелопмент». Праектная арганізацыя: ААТ «Будаўнічы трэст №8» г.Брэста. Падрадная арганізацыя: СУ-32 ААТ «Будаўнічы трэст №8». Пачатак будаўніцтва: 5.08.2014 г. Заканчэнне будаўніцтва: 31.12.2016 г.».

 

Але здаць аб'ект да Новага года пры такой нізкай будаўнічай гатоўнасці відавочна праблематычна.

 

 

Гісторыя гэтых дамоў была дасканала вывучана адным з былых жыхароў гістарычнага дома на Савецкай Уладзіславам Абрамовічам. Васьмісекціёны дом па праекце брэсцкага інжынера-архітэктара Мікалая Сінкевіча быў пабудаваны яшчэ пры Польшчы, у 1928 годзе. У 1930-х гадах на першым паверсе будынкаў размяшчаліся галантарэя Эблинга і Нэймана, тытунёвыя тавары Сегліна, жаночыя капялюшыкі Келмана, галаўныя ўборы Фельдмана, цырульніцкія прылады Пупуцкого, футры Фуксмана. Тут знаходзіліся мануфактура Пружана, кравецкія майстэрні Дрейфиса, Прыганца і Шваренберга, склады металу Гинкельштейна і іншае.

 

Па гэтым адрасе таксама размяшчаліся Купецкі банк і рэдакцыя штодзённай газеты Unser Poleser Express, якую ўзначальваў Мэйерам Дракле, які, як вязень Брэсцкага гета, быў расстраляны фашыстамі ў кастрычніку 1942 года.

 

Так што захаваць гэтыя дамы азначала захаваць памяць аб тых пакаленнях, якія тут раней жылі і працавалі. Аднак гарадскія ўлады распарадзіліся па-іншаму.

 

Самі жыхары дамоў на вул.Савецкай адзначалі ў дакументах чыноўнікаў імклівае «пагаршэнне» іх тэхнічнага стану. Так, калі пры абследаванні ў 2007 годзе дамоў №№ 43-45 фізічны знос іх матэрыялаў і канструкцый быў ацэнены на ўзроўні 45 - 50% і дамам былі загаданая рэканструкцыя альбо капрамонт, так, згодна з абследаванню праз год гэтыя дамы раптам перавялі ў катэгорыю аварыйна- небяспечнага жылля. У выніку міжведамаснай камісіяй Брэсцкага гарвыканкама быў вынесены вердыкт: «Найбольш мэтазгодным варыянтам з'яўляецца знос дадзеных жылых дамоў і пабудова на іх месцы новага жылля».

 

Ад зносу іх выратавала, верагодна, тое, што ў 2009 годзе гэтыя дамы ўвайшлі ў дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь, і Брэсцкі гарвыканкам вымушаны быў адклікаць сваё хадайніцтва ў аблвыканкам аб іх зносе, але не адмяніў рашэнне аб высяленні жыхароў. Потым у цішы і ўдалечыні ад людскіх вачэй нарадзілася рашэнне Брэсцкага аблвыканкама ад 13.06.2011 года №596 "Аб заключэнні інвестыцыйнага дагавора з інвестыцыйным унітарным прадпрыемствам “МФБ Девелопмент”- пра будаўніцтва па вул.Савецкай гасцініцы за кошт сродкаў інвестара.

 

Але любыя спробы даведацца падрабязнасці таго дагавора натыкаліся на моцную заслону прыватнасці ў рамках Дэкрэта прэзідэнта РБ ад 6 жніўня 2009 года №10 «Аб стварэнні дадатковых умоў для інвестыцыйнай дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь».

 

Да 2012 года з гэтых старадаўніх дамоў па вул. Савецкай практычна адсялілі ўсіх жыхароў - каля двух дзесяткаў сем'яў. Яны ў добраахвотна-прымусовым парадку пераехалі, куды ім паказалі. Прычына старая, як свет: калі хочуць высяліць людзей, то іх кватэры прызнаюць трухлявымі, аварыйна-небяспечнымі і таму непрыдатнымі для далейшага пражывання. Пад гэтай маркай колькі гістарычных дамоў у Брэсце знікла з твару зямлі! Прытым, заўважым, як пазней высветлілася, кватэры для выселенцаў набываліся не за грошы інвестара, а за сродкі гарадскога бюджэту.

 

... У свой час карэспандэнт “Бресцкага курьера” накіраваўся туды, дзе нарадзілася праектная прапанова - на аснове двухпавярховых жылых дамоў ўзвесці 6-павярховы будынак гасцініцы, - у філіял «Брэстрэстаўрацыяпраект». У той час філіял узначальваў Уладзімір Казакоў, прызначаны яшчэ больш за дзесятак гадоў таму (2004 г.) Мінкультуры і да гэтага часу застаецца навуковым кіраўніком “пры правядзенні работ на каштоўнасцях, размешчаных у гістарычным цэнтры г.Брэста”. Карэспандэнт застаў Уладзіміра Нахімовічу у тым жа будынку, але ў новай якасці - на дзвярах кабінета значылася: «Дырэктар ТАА« Рэстаўрацыя Інвест ». У гэтае крэсла ён перасеў пасля сыходу з ранейшай пасады.

 

На пытанне, як з’явіўся праект рэстаўрацыі, а не рэканструкцыі гістарычных будынкаў па вул.Савецкай, 43, 45, У.Казакоў адказаў, што перад гэтым заказчык - інвестыцыйнае ўнітарнае прадпрыемства «МФБ Девелопмент», - звязаўся з фірмамі гасцінічнага бізнесу, выйшаў на новае бачанне гэтага ўчастка вуліцы Савецкай і спыніўся на вядомай гасцінічнай фірме «Марыёт». Ён паставіў перад сабой задачу - пабудаваць адміністрацыйна-гасцінічны комплекс.

 

Эскізныя праекты фірмы ў лютым 2012 года разглядалі ў Брэсце на горадабудаўнічым савеце і ў траўні таго ж года - на пасяджэнні Навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Мінкультуры РБ. Праектная прапанова прадугледжвала захаванне існуючых двух паверхаў, мансарду - на трэцім і над ёй - адыходзячую на некалькі метраў назад ад лініі фасада трохпавярховая частка будынка. Атрымлівалася, што ранейшыя тры двухпавярховых будынка перетварыліся ў адзін 6-павярховы.

 

Выходзіць, праектанты і міністэрскія чыноўнікі тры паверхі пішуць, а яшчэ тры ў розуме трымаюць? Бо спачатку ў пратаколах Навукова-метадычнай рады пры Мінкультуры РБ гаварылася толькі пра дзве існуючых і адным «дадаткова надбудованым паверсе»! Дык што ж, цяпер наважыліся сумясціць несумяшчальнае?

 

Бо нават патопленыя па праектнай прапанове ўглыб паверхі з тылу спусцяцца ўніз і адрэжуць значную частку дваравой тэрыторыі новага «облікоўскага» шматпавярховага дома па вул.Маякоўскага, 21. Такім чынам, ператвораць двор у каменны мех, куды не трапіць прамень сонца. Бо яшчэ пры будаўніцтве дома жыхарам абяцалі, што іх двор будзе ў ранейшых межах. У прыватнасці, пра гэта ішоў размова на буче, якая адбылася ў двары шматкватэрнага «облікоўскага» дома ў траўні 2012 года з удзелам ініцыятыўнай групы з 40 уладальнікаў кватэр таварыства ўласнікаў «Брэст-Цэнтр-1» на чале з Ірынай Селіван, з аднаго боку, і гарадскіх чыноўнікаў на чале з галоўным архітэктарам Брэста Алег Ляшук, з другога боку.

 

 

... Але вернемся да размовы карэспандэнта з Уладзімірам Казаковым, якому было зададзена вельмі важнае пытанне:

 

- Вы як навуковы кіраўнік правядзення праектных і будаўнічых работ на каштоўнасцях, размешчаных у гістарычным цэнтры г.Брэста, добра ведаеце, што такія аб'екты, нават калі яны прыйшлі ў занепад, павінны быць разабраныя, а потым сабраныя ў такім жа выглядзе, але з новых матэрыялаў. І ў Брэсце таму ёсць прыклады: па той жа вул.Савецкай, 50, дзе размешчаны бар «Візіт», па ул.Будённого, 49 ...

- Дык гэта я іх рабіў, узнаўляючы ў ранейшым выглядзе.

 

- А чаму на вул.Савецкай, 43-47 не можа быць ужыты такі падыход?

 

- Гэтыя будынкі яшчэ існуюць. Іх хоча захаваць у ранейшым выглядзе Уладзіслаў Абрамовіч. Дзеля Бога. Тады мы падымем дзве рукі «за». Старыя дамы Брэста - гэта як бацькі, якіх не выбіраюць. Я ўвесь час змагаюся з кіраўніцтвам горада супраць «бульдозерных прыёмаў».

- Можа быць, Вам ўзяць у саюзнікі не «МФБ Девелопмент», а Уладзіслава Абрамовіча?

 

- Калі ласка, але хто будзе інвеставаць яго праект? Калі ён знойдзе інвестараў, я буду не супраць, гатовы паўдзельнічаць і дапамагчы.

 

У лютым 2012 года на пасяджэнні горадабудаўнічага савета, які праходзіў у сценах Брэсцкага гарвыканкама, вырашаўся лёс дамоў па вул.Савецкай, 43-45. Як паведаміў на ім старшыня Брэсцкага гарвыканкама Аляксандр Палышанкоў, будынкі «знаходзяцца ў аварыйным стане, далей у такім выглядзе існаваць не могуць».

 

Аднак былі і супрацьлеглыя думкі. «Мы жывем у гэтым доме з пачатку 2000-х, - сказаў Уладзіслаў Абрамовіч, які выступаў за рэканструкцыю дамоў у двух паверхах з мансардай, - у адным з гэтых дамоў мая 70-гадовая маці валодала двухпакаёвай кватэрай, якая потым была пераведзена з жылога ў нежылое памяшканне. Да заключэнняў міжведамаснай камісіі гарвыканкаму аб аварыйнасці дома я стаўлюся скептычна ». Ён выступіў супраць «магільнага» акта абследавання тэхнічнага стану гэтых жылых дамоў ад 2008 года, які зацвердзіў гарвыканкам.

 

Але знайсці інвестара, які б узяўся за аднаўленне аб'екта ў ранейшых памерах, тады старшыня гарвыканкаму не палічыў магчымым. «Ці гатовы Абрамовіч ўзяцца за гэтую тэму з падпісаннем інвестыцыйнага дагавора?» - Спытаў кіраўнік горада на горадабудаўнічым савеце. Той пагадзіўся ўзяцца. Пазней на асабістым прыёме ў старшыні гарвыканкама Аляксандра Палышенкова неабыякавы берасцеец прапанаваў разгледзець магчымасць яго ўдзелу як інвестара ў рэканструкцыі гістарычных будынкаў - у долі, якая роўная кошту нежылога памяшкання яго маці. З гэтай прапановай ён звяртаўся і да дырэктара «МФБ Девелопмент», але атрымаў катэгарычную адмову.

 

На горадабудаўнічым савеце тады быў прадстаўлены праект адміністрацыйна-гасцінічнага комплексу ААТ «Брэстрэстаўрацыяпраект», які прадугледжваў рэстаўрацыю, блізкую да першапачатковага выгляду, двух існуючых паверха з мансардай, а над імі - надбудову ў выглядзе трохпавярховага, утопленага ўглыб і замаскіраванага з фасада люстраным «футрам» .

 

 

Члены горадабудаўнічага савета, сярод якіх былі вопытныя архітэктары Міхаіл Суцягін, Валянцін Гапиенко, Міхаіл Гайдуковіч і іншыя, паставіліся да падобнага праекту гасцініцы з здзіўленнем. Некаторыя з выказаных заўваг: "Тут па прапорцыях ўсё парушана», «Як можна такі безаблічны аб'ём паставіць наверх пасярод Савецкай і сказаць, што гэта добра?». «За мяжой гэты варыянт у гістарычнай часткі горада не прайшоў бы». А доктар урбаністыкі і архітэктуры Ірына Лаўроўская звярнула ўвагу на праблему пагаршэння якасці жыцця ў горадзе: “Сціск гарадской прасторы, надбудова столькіх паверхаў, забівае ў выніку кошт гэтых плошчаў”.

 

 

У той жа час Уладзіслаў Абрамовіч паказаў ўзор неабыякавага стаўлення да гістарычнага цэнтру Брэста, большасць будынкаў якога ўваходзяць у дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Беларусі. Па адукацыі лекар (скончыў Мінскі медінстытут), ён заваяваў у горадзе аўтарытэт змагара за захаванне яго гісторыка-культурнай спадчыны. Яго маці, Ларыса Антонаўна Бяляцкая, карэнная берасцейка, нарадзілася ў акупаваным фашыстамі Брэсце ў пачатку 1942 года і цудам перажыла акупацыю Брэста і Халакост, які зладзілі тут фашысты. Пасля вайны яна шмат гадоў працавала лекарам. У 2001 годзе купіла памяшканне ў гістарычным доме № 45 па вул. Савецкай ...

 

За апошнія гады Уладзіславу прыйшлося нямала канфліктаваць з чыноўнікамі і патэнцыяльнымі інвестарамі, каб захаваць гістарычныя дамы на Савецкай у ранейшым выглядзе. А ў сярэдзіне 2013 года на асабістым прыёме ў тагачаснага міністра культуры Паўла Латушкі берасцеец Уладзіслаў Абрамовіч прадставіў сваю эскізную прапанову па рэстаўрацыі гістарычных будынкаў па вул. Савецкай, распрацаваную ў «Праект-бюро «Зебра» (дырэктар Аляксандр Жаркоў, дарэчы, тады кіраўнік Брэсцкага абласнога аддзялення Беларускага добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры). Па гэтай эскізнай прапанове усе тры будынкі павінны быць адрэстаўраваны - з захаваннем арыгінальнай аб'ёмна-прасторавай кампазіцыі. Пабудаваныя ў стылі канструктывізму ў 20-х гадах ХХ стагоддзя на галоўнай гандлёвай вуліцы горада, яны, згодна з праектам, павінны захаваць іх першапачатковае прызначэнне. Прапаноўвалася выкарыстоўваць першы паверх для невялікіх магазінаў, кафэ, атэлье, майстэрняў і рамесных крам, а другі паверх з мансардай зверху - для двухузроўневых кватэр і офісаў. Міністр станоўча адазваўся аб прапанове Абрамовіча.

 

 

У снежні 2013 года адбылося пасяджэнне Беларускай Рэспубліканскай навукова-метадычнай Рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры РБ. Важнасць захавання гістарычных будынкаў для горада і прыярытэтнасць рэстаўрацыйнага праекта В.Абрамовича абгрунтавала доктар архітэктуры і урбаністыкі Ірына Лаўроўская. Пасля абмеркавання Рада аднагалосна адобрыла эскізны праект рэстаўрацыі, прапанаваны В.Абрамовичем. Пры гэтым, вядома, улічвалася, што па Закону "Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» рэстаўрацыя гістарычных будынкаў мае перавагу перад іх рэканструкцыяй. Здавалася б, справядлівасць перамагла. Уладзіслаў Рышардович стрымаў слова, дадзенае мэру горада: ўзгадніў эскізны праект з Мінкультуры.

 

У той жа час высветлілася, што Мінкультуры ўзгадніла і супрацьлеглы праект адміністрацыйна-гасцінічнага комплексу ААТ «Брэстрэстаўрацыяпраект» - у 6 паверхаў! З'явіўся новы пратакол № 194 пасяджэння Навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны Мінкультуры РБ ад 20.05.2012 года, выпіску з пратаколу якой падпісаў намеснік міністра культуры Віктар Кураш.

 

Доўгі час інвестар па рэканструкцыі дамоў - «МФБ Девелопмент » - таптаўся на месцы, і за адпушчаны на праектаванне тэрмін ніяк не мог нарадзіць нават эскізны праект рэканструкцыі будынкаў пад адміністрацыйна-гасцінічны комплекс? Здавалася б, крэдыт даверу да гэтай фірме ўжо вычарпаны. Але ў той жа час фірма адмовіла Уладзіславу Абрамовічу ў прадастаўленні якой-небудзь інфармацыі. Пазней ўсе памяшканні гістарычных дамоў на вул. Савецкай па хадайніцтве гарвыканкама і рашэнні аблвыканкама (№ 403 ад 7.05. 2010 года) былі пераведзены з жылых у нежылыя.

 

Як вынікала з адказу кіраўніку ініцыятыўнай групы МС «Брэст-Цэнтр-1» Ірыне Селіван тагачаснага намесніка старшыні гарвыканкама Васіля Кавальчука (№ 35-1 / 3371 ад 12.06.2012 г.), «заключэннем камісіі заказчыку прадастаўлена магчымасць атрымання ўзгаднення па адкарэкціраваным эскізным праекце Міністэрства культуры ў тэрмін да 1 ліпеня 2012 года. У выпадку невыканання гэтай умовы гарвыканкамам будзе ініцыявана скасаванне інвестдагавора па прычыне парушэння забудоўшчыкам дамоўных абавязацельстваў ... У выпадку спынення дамоўных адносін з ЧП «МВФ« Девелопмент » гарвыканкамам будзе аб'яўлены конкурс эскізных праектаў на рэканструкцыю будынкаў па вул.Савецкай, праекты-пераможцы будуць накіраваныя для выбару лепшага праектнага рашэння на пасяджэнне Беларускай Рэспубліканскай навукова-метадычнай Рады. Зацьверджаны праект будзе прыняты пры праектаванні для новага забудоўшчыка ».

 

Аднак пазней справа прыняла іншы абарот: Васіль Кавальчук сышоў са сваёй пасады, а фірма-інвестар засталася, і ніхто не скасаваў з ёй інвестыцыйны дагавор, як вызначалася раней, а інввестар заставўся  

 

Былі прэтэнзіі і ў брэсцкага каардынатара праваабаронча-асветніцкага грамадскага аб'яднання "Рух" За Свабоду "Дзяніса Турчаняка, які займаўся маніторынгам працы мясцовай улады ў пытаннях горадабудаўнічай дзейнасці. На яго думку, рэканструкцыя будынкаў па вуліцы Савецкай выраблялася з парушэннем правоў грамадзян.

 

«Азнаёміўшыся з эскізам праекта рэканструкцыі будынкаў па вуліцы Савецкай, можна зрабіць выснову, што яго рэалізацыя немагчымая без правядзення будаўнічых работ, якія пацягнуць змены іх аб'ёмна-прасторавай, планіровачнай структуры, паверхавасці і зменяць ўмовы ўспрымання гэтых каштоўнасцей, - заявіў Дзяніс Турчаняк. - У адпаведнасці з Законам "Аб архітэктурнай, горадабудаўнічай і будаўнічай дзейнасці» гарвыканкам павінен быў вынесці пытанне аб рэканструкцыі гісторыка-культурных каштоўнасцяў на грамадскае абмеркаванне. Гэтага зроблена не было. Я лічу, што такім чынам гараджане былі пазбаўлены права на ўдзел у абмеркаванні і прыняцці рашэнняў, унясенне прапаноў у галіне горадабудаўнічай дзейнасці, правоў на правядзенне прафесійнай незалежнай экспертызы і на спрыяльнае асяроддзе пражывання ».

 

Таму праваабаронца накіраваў у аблвыканкам патрабаванне аб адмене рашэння аб заключэнні інвестыцыйнага дагавора на будаўніцтва гасцініцы на зямельным участку, дзе сёння ёсць гісторыка-культурныя каштоўнасці. Дзяніс Турчаняк лічыў, што гэтае рашэнне, прынятае без грамадскага абмеркавання, павінна быць адменена як прынятае з парушэннем правоў грамадзян.

 

У рэшце рэшт маскі былі скінутыя, і 71-гадовая маці Уладзіслава Абрамовіча - Ларыса Антонаўна Бяляцкая - падала ў суд Ленінскага раёна г. Брэста скаргу на рашэнне Брэсцкага аблвыканкама ад 13.06.2011 года №596 "Аб заключэнні інвестыцыйнага дагавора з інвестыцыйным унітарным прадпрыемствам« МФБ дэвэлапмент ». Тады ў судзе сустрэліся, з аднаго боку, прадстаўнік Л. Бяляцкай - яе сын Уладзіслаў Абрамовіч, яе адвакат Ігар Рабцэвіч, з другога боку - прадстаўнік аблвыканкама, галоўны спецыяліст юрыдычнага аддзела Андрэй Шык і зацікаўленая асоба, дырэктар "МФБ Дэвелапмент" Наталля Кушнерук. Слухачамі былі Дзяніс Турчаняк і старшыня ГА "Беларускае добраахвотнае таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры" Антон Астаповіч, які прыехаў па гэтым выпадку з Мінска.

 

На судзе В. Абрамовіч заявіў, што лічыць рашэнне аблвыканкама ад 13.06.2011 года №596 "Аб заключэнні інвестыцыйнага дагавора з прыватным інвестыцыйным унітарным прадпрыемствам" МФБ Девелопмент "незаконным, бо ў выніку гэтага дагавора адбылося распараджэнне сумеснай уласнасцю ў дамах па вул. савецкай, 43-45: гарадской камунальнай і прыватнай, гэта значыць, нежылога памяшкання яго маці Л. Бяляцкай. Гэта, на яго думку, выходзіць за рамкі паўнамоцтваў аблвыканкама, бо па Закону "Аб мясцовым кіраванні і самакіраванні ў Рэспубліцы Беларусь" гэты орган ўлады мае права распараджацца толькі камунальнай уласнасцю, а не прыватнай.

 

Аднак па рашэнні раённага суда заяўніку было адмоўлена ў яе скарзе на рашэнне аблвыканкама. А бо паводле гэтага рашэння планавалася карэнная рэканструкцыя жылых дамоў №№43,45 па вул. Савецкай пад адміністрацыйна-гасцінічны комплекс, уключаючы і памяшканне Л.А.Беляцкой, не пытаючыся згоды ўласніка. Карэнная брэстаўчанка палічыла, што рашэнне суда аб адмове ў задавальненні скаргі з'яўляецца неабгрунтаваным і падлягае адмене.

 

А ў снежні 2013 судовая калегія па грамадзянскіх справах Брэсцкага абласнога суда пад старшынствам Алены Хацько разглядзела касацыйную скаргу Бяляцкай, былой гаспадыні нежылога памяшкання ў гістарычным доме. Бок кассатора ўяўляў яе сын Уладзіслаў Абрамовіч і адвакат Ігар Рабцэвіч. Іншы бок - галоўны спецыяліст юрыдычнага аддзела Брэсцкага аблвыканкама Наталля Янголенка і зацікаўленая асоба, дырэктар ПВУП «МФБ Девелопмент» Наталля Кушнерук.

 

Уладзіслаў Абрамовіч і адвакат Ігар Рабцэвіч падтрымалі довады касацыйнай скаргі, заявіўшы, што працэдура заключэння інвестыцыйнага дагавора і яго сутнасць - гэта два бакі аднаго медаля. Іншы бок - галоўны спецыяліст юрыдычнага аддзела аблвыканкама Наталля Янголенка і зацікаўленая асоба, дырэктар ПВУП «МФБ Девелопмент» Наталля Кушнерук - не пагадзіліся з касацыйнай скаргай і заявілі, што рашэнне аблвыканкама аб заключэнні інвестыцыйнага дагавора з ПВУП «МФБ Дэвелапмент» не закранае інтарэсы пакрыўджанай берасцейкі, і таму яе скарга не падлягае задавальненню.

 

 

У рэшце рэшт судовая калегія па грамадзянскіх справіўся абласнога суда прыняла пастанову: рашэнне суда Ленінскага раёну г. Брэст пекла 11 Кастрычніка 2013 года пакінуць без змены, а скаргу Ларыса Антонаўны Бяляцкай - без задавальнення.

 

А ў сярэдзіне 2013 года на імя 71-гадовай маці Уладзіслава Абрамовіча - Ларысы Антонаўны Бяляцкай - прыйшла іскавая заява аб прымусовым адчужэнні ізаляванага нежылога памяшкання ў доме № 45, на якое яна нават падпісала ахоўнае абавязацельства на матэрыяльную гісторыка-культурную каштоўнасць (№ 11- 02-07 / 1706-к). Яна, як апошні з магіканаў, засталася адзінай в е жыхароў у тым доме. Але суд Ленінскага раёну г. Брэст вынес рашэнне ня на сам з сабою карысць, а на карысць гарвыканкама. У Ларыса Антонаўны канфіскавалі нежылое памяшканне (58,6 кв. Метра) і выплацілі за Яго грашовую кампенсацыю Ў 470 млн. РУБЛЁЎ, Што, на Думку сам з сабою сына В.Абрамовича, значны ніжэй рынкавай кошта квадратных метраў у цэнтар горада.

 

Тры нады, з 2008 па 2014 год, інвестыцыйнае прадпрыемства «МФБ Девелопмент» ніяк ня магла прыступіць ды будаўніцтва адміністрацыйна-гасцінічнага комплексу, але нарэшце, пачало яго ў жніўні 2014 года. На вачах берасцейцаў гэтая фірма перелицоўчае гістарычны цэнтар Брэст, які ў савецкія часы быў камфортнай 2-3-павярховай забудовы, а зараз на вул.Савецкай стаў, як праз пень калоду, нязвыкла шматпавярховых.

 

Застаецца прызнаць, што прайграна буяная бітва супраць ўзвядзення на месцы двухпавярховых гістарычных дамоў №№ 43 І 45 на цэнтральнай вуліцы горада шматпавярховаго гатэля. Хацелася б верыць, што лёсавызначальныя бітвы, як і перамогі, за захаванне гісторыка-культурных каштоўнасцяў Брэсце яшчэ наперадзе.