20.03.2018 Грамадства
Улады Брэста не даюць людзям спыніць будаўніцтва завода мірным шляхам.
У Брэсцкім аблвыканкаме адбылася сустрэча людзей, якія выступаюць за прыпыненне будаўніцтва акумулятарнага завода з камісіяй Адміністрацыі Прэзідэнта.
Наяўнасць СМІ на мерапрыемстве складана назваць добрым зрухам з боку уладаў, але СМІ (тэлебачанне, газеты) прысутнічалі і грамадзянам не забаранілі весці прамую трансляцыю. У апошні час відавочна людзі давяраюць аматарскім стрымам грамадзян больш, чым «прычасаным» прафесійным прадуктам тэлебачання. Варта адзначыць, што дадзенае мерапрыемства з'яўляецца зваротнай рэакцыяй улады на бесперапынныя дзеянні праціўнікаў будаўніцтва і на адпраўленыя ў Адміністрацыю Прэзідэнта 37000 подпісаў. Сустрэчы падобнага фармату, якія прынята называць «круглым сталом», здабылі рэгулярны характар, прычым настолькі рэгулярны і «выніковы», што хочацца назваць іх сустрэчамі «замкнёнага круга». Чыноўнікі філігранна «дэманструюць» выдатную выкрутлівасць ў адказах на, здавалася б, простыя і прамыя пытанні, што прыводзіць да немінучага назапашвання абурэння ў грамадстве. Пазіцыі бакоў можна апісаць невялікай колькасцю слоў. Жыхары горада і навакольных вёсак, выступаюць супраць будаўніцтва акумулятарнай вытворчасці ў Брэсце па асабістых перакананнях аб непазбежнасці небяспечных для здароўя выкідаў свінцовага пылу.
Пазіцыя людзей заснавана на відавочных парушэннях пры будаўніцтве, на нязгодзе з літарай закона, на якую абапіраюцца чыноўнікі, якія дазволілі будаўніцтва і на ўжо наяўныя факты нанясення шкоды экалогіі вынікамі працы інвестара.
Пазіцыя чыноўнікаў, відавочна, грунтуецца на нормах дзеючага заканадаўства і абавязкахах перад інвестарам, тым не менш, мае няўстоўлівасць, якая выяўляецца ў вытанчаным сыходзе ад прамых адказаў, перакладванні адказнасці адзін на аднаго і «пацісканне» плячыма.
У якасці аргументаў прывядзем асобныя пытанні і адказы, якія прагучалі на сустрэчы.
Дзям'ян Лепясевіч: - Хто канкрэтна (Прозвішча, імя спецыяліста) адказны за папярэдняе вывучэнне (прачытанне) і размяшчэнне на сайце райвыканкама АУАП (адзнака уздзеяння на акаляючуую прастору) для грамадскага абмеркавання?
Чыноўнікі: - Імя такога чалавека назваць не можам, але гэта пытанне курыраваў намеснік старшыні Брэсцкага райвыканкама па будаўніцтве Каршанкоў Мікалай Аляксандравіч. Але задаваць пытанні па АУАП яму не карэктна, так як дэтальнае вывучэнне АУАП не ўваходзіць у яго кампетэнцыю. Адказнасць нясе фірма, якая распрацоўвае гэты АУАП.
Дзям'ян Лепясевіч: - Значыць, у праекце АУАП напішуць пра марсіянаў і чыноўнік, што выстаўляе дакумент не азнаёміцца з ім, безадказна яго выставіць на сайт, не несучы за тое адказнасці?
Выкрутлівасць і «нявіннасць» чыноўнікаў дзівіць. Зададзена прамое пытанне, але адказнага за выкладку і папярэдняе вывучэнне праекта АУАП няма, проста няма, у крайнім выпадку яго імя агучана не было.
Вось як адкруціліся службоўцы: «Давайце не будзем дэманстраваць свае веды па марсіянам, але падчас працы камісіі было ўстаноўлена, што гэта пытанне па наяўнасці памылак знаходзіцца на разглядзе ў судзе, таму лічым, што гэта пытанне можна апусціць па прычыне яго нязначнасці» .
Гэта капец, прыехалі! Чыноўнікі без суда не могуць вызначыць наяўнасць відавочнай для людзей памылкі і лічаць дадзены факт не ўплывае на рэалізацыю праекта!
Едзем далей.
Дзям'ян Лепясевіч: - Ці павінен праект АУАП распрацоўвацца ў адпаведнасці з ТКП, ТНПА (нарматыўныя дакументы), гэта значыць мець пэўную структуру або «сюжэт»?
Чыноўнікі: - ТКП мае рэкамендацыйны (добраахвотны да выканання) характар, таму лічым разумным адысці ад лінгвістычнай папулістыкі, і перайсці да абмеркавання пытання аб уздзеянні на навакольнае асяроддзе.
Дзям'ян Лепясевіч: - Значыць, любая арганізацыя можа вырабіць АУАП на свой густ, не прытрымліваючыся якіх-небудзь дакументаў з прычыны іх неабавязковасці да ўжывання?
Чыноўнікі: - Не. Асноўным дакументам, які рэгулюе стварэнне праектаў, з'яўляецца Пастанова Урада і Тэхнічны кодэкс, калі ёсць неабходнасць.
І зноў чыноўнікі дэманструюць мастацтва гутарковага жанру. ТКП, ТНПА, спасылкі, пастановы і іншыя тэрміны, законы толькі заблытваюць простага чалавека і адводзяць ад праўды. Складаецца адчуванне, што закон, як дамова, «прыдумляецца» чараўнікамі ці ведзьмакамі для, незразумелых грамадству, рытуалаў і зразумець яго могуць толькі спецыяльна навучаныя жрацы.
Дзям'ян Лепясевіч: - ТКП патрабуе наяўнасць у АУАП альтэрнатыўнага варыянту размяшчэння прадпрыемства. У дадзеным АУАП такія альтэрнатыўныя варыянты прадугледжаны?
Чыноўнікі: - Заказчыку прапанавана два варыянты, але Заказчык абраў менавіта гэты варыянт (СЭЗ «Брэст»).
Дзям'ян Лепясевіч: - Прашу звярнуць увагу камісіі, што выбар пляцоўкі пад будаўніцтва засноўваўся не на разліках і ОВС як павінна быць, а па жаданні Заказчыка.
Камісія: - Мы прымем гэтую інфармацыю да ведама, але хацелася б сказаць, што адным з асноўных прынцыпаў па арганізацыі экалагічнай бяспекі пры будаўніцтве з'яўляецца спалучэнне экалагічных, эканамічных і сацыяльных крытэрыяў планаванай дзейнасці. Таму ў кампетэнцыю праэктуючай арганізацыі і распрацоўшчыкаў АУАП ўваходзіць ацэнка пляцовак, але канчатковае рашэнне прымаецца замоўцам.
Калі ўважліва прасачыць адказы чыноўнікаў, то можна ўбачыць цікавую заканамернасць. Калі на «гарачае» пытанне Лепясевіча, ці не знаходзіцца адказу, то дзіўным чынам чыноўнікі пераводзяць стрэлку на «хай вырашыць суд», або замоўца, але ЯНЫ ні ў чым не вінаватыя і іх памылкі нідзе няма. Такі фармат зносін «па замкнёным коле» стаў нормай на кожнай сустрэчы актывістаў і чыноўнікаў па пытанні будаўніцтва акумулятарнага завода. Разумеючы немагчымасць "дастукацца" і данесці сваю пазіцыю чыноўнікам, людзі выходзяць «карміць галубоў». І смех, і грэх. Чыноўнікі замест жадання разабрацца, «пачуць», гэта значыць задаволіць жаданне немалой часткі берасцейцаў, не чуюць і не жадаюць чуць, гэта значыць, лабіруюць інтарэсы аднаго грамадзяніна (інвестара) у процівагу 37 тысячам, а грамадзяне з-за страху рэпрэсій ідуць на выкрут - «кормяць галубоў». Цырк!
Вільям Шэкспір сказаў: «Усё наша жыццё - гульня, а людзі ў ім акцёры». На жаль, відавочна, у дадзеным выпадку простыя людзі не займаюцца «лицедейством», а па-сапраўднаму пражываюць свае ролі «нязгодных» з размяшчэннем завода акумулятараў ў Брэсце.
На сустрэчы ў райвыканкаме Дзям'ян Лепечевич сказаў: «Я прыйду да брамы завода з віламі!» Няўжо нашым уладам патрэбны такі ход развіцця падзей? Няўжо нашы грамадзяне могуць рэалізаваць свае правы толькі з ужываннем фізічнай сілы? Аўтар: Аляксей Голікаў, артыкул узяты з vesti24.by
Жыхарка Брэста, якая прысутнічала на сустрэчы, падзялілася сваім меркаваннем: «Я разумею, што сустрэча гэтая была “фармальнай”, бо быў зварот у адміністрацыю прэзідэнта і трэба даваць нейкі адказ. Хацелася б, вядома, каб зрухі былі, але, даведаўшыся, што пад некаторымі дакументамі ёсць подпісы тых жа прадстаўнікоў, якія прыехалі да нас з Мінска, шанцаў не шмат. Я думаю, што зрухі пачнуцца тады, калі ўмяшаецца пракуратура, альбо следчы камітэт і то, не наш Брэсцкі, а абласны».
